| æрмæг | : | Tez |
| фæлтæр | : | Tez/Yüksek Lisans, |
| Сфæлдыстады ном | : | 18. Yüzyılın ilk Yarısında Güney Kafkasya: Osmanlı, Safevi ve Rusya Kıskacında |
| Фыссæг | : | Elvin Valiyev, |
| Рауагъды бынат | : | Konya |
| Рауадзæг | : | Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü |
| Рауагъды датæ | : | 2014 |
| Том № | : | |
| Фарсыты нымæц | : | 144 |
| Номыр ISBN | : | |
| Æвзаг | : | Türkçe |
| Уæлвæйнæджы полкæ | : | DG.TZ.TR.000123 |
| Темæ | : | |
| Аннотаци | : | 1722 yılında Safevi Devleti’nin başkenti olan İsfahan’ın Afganlar tarafından ele geçirilmesi üzerine Rusya’nın Kafkasya içlerine doğru ilerlemesi Osmanlıyı tedirgin etmiş ve bu bölgeye sefer açmıştır. 1723 yılında Serasker İbrahim Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu Tiflis’i aldıktan sonra Gence’ye yönelmiştir. Ancak İbrahim Paşa’nın serdarlık ettiği Osmanlı ordusu Gence önlerinde başarısız olmuştur. Bunun üzerine İbrahim Paşa Güney Kafkasya seraskerliğinden alınarak yerine Arifi Ahmet Paşa tayin edilmiştir. Osmanlı Devleti 1724 yılının Haziran ayında Rusya ile Güney Kafkasya’nın paylaşılmasını ön gören İstanbul anlaşmasını imzaladıktan sonra Revan’a yönelmiştir. Arifi Ahmet Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu yaklaşık üç ay süren kuşatmadan sonra 1724 yılının Ekim ayında kaleyi ele geçirmiştir. 1725 yılında Serasker Mustafa Paşa tarafından Gence Kalesi’nin zapt edilmesiyle Gence-Karabağ bölgesi Osmanlılara bağlanmıştır. Kahetiya’nın Osmanlıya kesin bir şekilde bağlanması ise 1731 yılında Kral II. Konstantin’in Yusuf Paşa tarafından öldürülmesiyle gerçekleşmiştir. Böylelikle Güney Kafkasya’nın ilhakı sona ermiştir. Osmanlı Devleti bölgedeki hâkimiyetinin düzenliğini sağlamak için özellikle tahrirat işlemine başlamış Güney Kafkasya’yı Kahetiya hariç Tiflis, Revan ve Gence-Karabağ olmak üzere üç eyalet birimine ayırmıştır. Bununla da yetinmemiş XVIII. yüzyılın başlangıcında bölgede yaşanan karışıklık ve seferler dolayısıyla yurtlarını terk ederek başka yerlere göç eden halkı geri döndürmeye çalışmıştır. Yine bazı vergileri kaldırarak veya azaltarak halkı rahatlatmaya yönelik adımlar attığı gibi ticaretin gelişmesi için Aras ve Zengi nehirlerini temizlemiş, emniyet ve asayiş ortamını sağlamak içinde eşkıyalık hareketlerini önlemeye çalışmıştır. Ayrıca bölgede İslam’ın yayılması için din adamları gönderdiği gibi Medrese, Mescit ve çeşitli vakıflar kurmuştur. Ancak 1730 yılında Patrona isyanın patlak vermesi ve bu olayın devleti iç karışıklığa sürüklemesi Osmanlının bölgede tam manasıyla hâkimiyet tesisine engel olmuştur. Buna karşın Nadir’in İsfahan’da Safevi hâkimiyetini ele geçirip İran’da istikrarı sağladıktan sonra Safevi Devleti’nin kaybettiği eski topraklarını tekrar almaya çalışmıştır. Bu maksatla harekete geçen Nadir Han 1734-1735 yıllarındaki yaptığı savaşlarla 1723-1725 yıllarında kaybettiği Güney Kafkasya topraklarını geri almıştır. |
| Сгæрст ныхас | : | , |
| æрмæг | : | Tez |
| фæлтæр | : | Tez/Yüksek Lisans, |
| Сфæлдыстады ном | : | 18. Yüzyılın ilk Yarısında Güney Kafkasya: Osmanlı, Safevi ve Rusya Kıskacında |
| Фыссæг | : | Elvin Valiyev, |
| Рауагъды бынат | : | Konya |
| Рауадзæг | : | Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü |
| Рауагъды датæ | : | 2014 |
| Том № | : | |
| Фарсыты нымæц | : | 144 |
| Номыр ISBN | : | |
| Æвзаг | : | Türkçe |
| Уæлвæйнæджы полкæ | : | DG.TZ.TR.000123 |
| Темæ | : | |
| Аннотаци | : | 1722 yılında Safevi Devleti’nin başkenti olan İsfahan’ın Afganlar tarafından ele geçirilmesi üzerine Rusya’nın Kafkasya içlerine doğru ilerlemesi Osmanlıyı tedirgin etmiş ve bu bölgeye sefer açmıştır. 1723 yılında Serasker İbrahim Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu Tiflis’i aldıktan sonra Gence’ye yönelmiştir. Ancak İbrahim Paşa’nın serdarlık ettiği Osmanlı ordusu Gence önlerinde başarısız olmuştur. Bunun üzerine İbrahim Paşa Güney Kafkasya seraskerliğinden alınarak yerine Arifi Ahmet Paşa tayin edilmiştir. Osmanlı Devleti 1724 yılının Haziran ayında Rusya ile Güney Kafkasya’nın paylaşılmasını ön gören İstanbul anlaşmasını imzaladıktan sonra Revan’a yönelmiştir. Arifi Ahmet Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu yaklaşık üç ay süren kuşatmadan sonra 1724 yılının Ekim ayında kaleyi ele geçirmiştir. 1725 yılında Serasker Mustafa Paşa tarafından Gence Kalesi’nin zapt edilmesiyle Gence-Karabağ bölgesi Osmanlılara bağlanmıştır. Kahetiya’nın Osmanlıya kesin bir şekilde bağlanması ise 1731 yılında Kral II. Konstantin’in Yusuf Paşa tarafından öldürülmesiyle gerçekleşmiştir. Böylelikle Güney Kafkasya’nın ilhakı sona ermiştir. Osmanlı Devleti bölgedeki hâkimiyetinin düzenliğini sağlamak için özellikle tahrirat işlemine başlamış Güney Kafkasya’yı Kahetiya hariç Tiflis, Revan ve Gence-Karabağ olmak üzere üç eyalet birimine ayırmıştır. Bununla da yetinmemiş XVIII. yüzyılın başlangıcında bölgede yaşanan karışıklık ve seferler dolayısıyla yurtlarını terk ederek başka yerlere göç eden halkı geri döndürmeye çalışmıştır. Yine bazı vergileri kaldırarak veya azaltarak halkı rahatlatmaya yönelik adımlar attığı gibi ticaretin gelişmesi için Aras ve Zengi nehirlerini temizlemiş, emniyet ve asayiş ortamını sağlamak içinde eşkıyalık hareketlerini önlemeye çalışmıştır. Ayrıca bölgede İslam’ın yayılması için din adamları gönderdiği gibi Medrese, Mescit ve çeşitli vakıflar kurmuştur. Ancak 1730 yılında Patrona isyanın patlak vermesi ve bu olayın devleti iç karışıklığa sürüklemesi Osmanlının bölgede tam manasıyla hâkimiyet tesisine engel olmuştur. Buna karşın Nadir’in İsfahan’da Safevi hâkimiyetini ele geçirip İran’da istikrarı sağladıktan sonra Safevi Devleti’nin kaybettiği eski topraklarını tekrar almaya çalışmıştır. Bu maksatla harekete geçen Nadir Han 1734-1735 yıllarındaki yaptığı savaşlarla 1723-1725 yıllarında kaybettiği Güney Kafkasya topraklarını geri almıştır. |
| Сгæрст ныхас | : | , |
© 2015 КАВКАЗАГ КУЛЬТУРÆЙЫ ФОНД ,ИРТАСЫ ÆМÆ ÆМВÆНДЗИНАДЫ